Propozycja kontemplacji ewangelicznej według „lectio divina”

XX Niedziela Zwykła, rok A

20 sierpnia 2017 r.

 

 

 

 

 

I. Lectio: Czytaj z wiarą i uważnie święty tekst, jak gdyby dyktował go dla ciebie Duch Święty.

Do was, pogan, mówię: „Będąc apostołem pogan, przez cały czas chlubię się posługiwaniem swoim w tej nadziei, że może pobudzę do współzawodnictwa swoich rodaków i przynajmniej niektórych z nich doprowadzę do zbawienia. Bo jeżeli ich odrzucenie przyniosło światu pojednanie, to czymże będzie ich przyjęcie, jeżeli nie powstaniem ze śmierci do życia? Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne. Podobnie bowiem jak wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu, teraz zaś z powodu ich nieposłuszeństwa dostąpiliście miłosierdzia, tak i oni stali się teraz nieposłuszni z powodu okazanego wam miłosierdzia, aby i sami w czasie obecnym mogli dostąpić miłosierdzia. Albowiem Bóg poddał wszystkich nieposłuszeństwu, aby wszystkim okazać swe miłosierdzie”. (Rz 11,13-15.29-32)

II. Meditatio: Staraj się zrozumieć dogłębnie tekst. Pytaj siebie: „Co Bóg mówi do mnie?”.

W ubiegłą niedzielę, w Londynie, zakończyły się Lekkoatletyczne Mistrzostwa Świata. Zawodnicy z wielu krajów podjęli współzawodnictwo walcząc o medale, punkty, prestiż, sławę. Do współzawodnictwa zachęca także w Liście do Rzymian św. Paweł. Apostoł ma nadzieję, że swoją postawą zachęci wielu rodaków do współzawodnictwa na płaszczyźnie wiary. Ufa, że jego efektem będzie to, że wielu z nich uzna Chrystusa i odnajdzie drogę do zbawienia. Paweł ma nadzieję, że jego rodacy, którzy w tym momencie trwają w nieposłuszeństwie, otworzą się ostatecznie na Boże miłosierdzie. W tej perspektywie chcemy sobie uświadomić, że i nasze życie nie jest wolne od współzawodnictwa, zmagania – a w pewnym sensie – i rywalizacji. Codziennie bowiem zmagamy się z naszymi słabościami i grzechem, pokusami złego ducha. Codziennie podejmujemy wysiłki, aby nie zagubić drogi, która wiedzie ku zbawieniu, aby za kilka świecidełek tego świata nie sprzedać naszych przywilejów otrzymanych w czasie Chrztu Świętego. A nawet kiedy zdarzy nam się w tej walce oberwać, nawet kiedy dopadnie nas pokusa nieposłusz eństwa, zawsze możemy liczyć na Boże miłosierdzie.

Czy pamiętam, że życie ucznia Jezusa jest zmaganiem? Czy to zmaganie podejmuję każdego dnia? Czy we współzawodnictwie ze swoimi słabościami, grzechem, pokusami złego ducha odwołuję się do Bożej łaski i Bożego wsparcia? Czy moje ewentualne porażki przynoszę i oddaję Bożemu miłosierdziu? Pomodlę się za wszystkich, którzy podjęli współzawodnictwo kształtując piękno ucznia Chrystusa: o wytrwałość, zdecydowanie i odwagę.

III Oratio: Teraz ty mów do Boga. Otwórz przed Bogiem serce, aby mówić Mu o przeżyciach, które rodzi w tobie słowo. Módl się prosto i spontanicznie – owocami wcześniejszej „lectio” i „meditatio”. Pozwól Bogu zstąpić do serca i mów do Niego we własnym sercu. Wsłuchaj się w poruszenia własnego serca. Wyrażaj je szczerze przed Bogiem: uwielbiaj, dziękuj i proś. Może ci w tym pomóc modlitwa psalmu:

Niech Bóg zmiłuje się nad nami i nam błogosławi,

niech nam ukaże pogodne oblicze.

Aby na ziemi znano Jego drogę,

Jego zbawienie wśród wszystkich narodów… (Ps 67,2-3)

IV Contemplatio: Trwaj przed Bogiem całym sobą. Módl się obecnością. Trwaj przy Bogu. Kontemplacja to czas bezsłownego westchnienia Ducha, ukojenia w Bogu. Rozmowa serca z sercem. Jest to godzina nawiedzenia Słowa. Powtarzaj w różnych porach dnia:

Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże

opracował: ks. Ryszard Stankiewicz SDS