Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego to modlitewne zobowiązanie podjęte przez konkretną osobę w intencji jednego dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki wybranego przez Boga Dawcę Życia. Trwa przez okres 9 miesięcy. Ufamy, że pokorną i wytrwałą modlitwą wyprosimy u Wszechmocnego Boga łaskę ocalenia istniejącego już życia i doczekamy czasów, w których każde poczęte dziecko będzie przyjmowane z radością i miłością. Zobowiązanie adopcyjne, poprzedza przyrzeczenie, które je utwierdza. Postanowienia dodatkowe Postanowienia dodatkowe (dodatkowe praktyki) są uzupełnieniem Duchowej Adopcji. Są dobrowolne, lecz są chętnie widziane i praktykowane, ponieważ często stanowią potrzebę większego zadośćuczynienia, dziękczynienia, bądź wyproszenia łask u Bożej Opatrzności. Żeby podjęte postanowienia praktyk skutecznie i do końca wykonać, najlepiej jest podjąć jedną lub najwyżej dwie praktyki.
– modlitwą w obronie poczętego dziecka,
– osobistym wypełnieniem Jasnogórskich Ślubów Narodu,
– pomocą dla osób cierpiących z powodu grzechu aborcji.
Duchowa Adopcja jest modlitwą w intencji dziecka, którego życie w łonie matki jest zagrożone. Trwa 9 miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej: radosnej, bolesnej lub chwalebnej (Ojcze nasz, 10 Zdrowaś Maryjo, Chwała Ojcu) oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. Do modlitwy można dołączyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia.
Jak powstała Duchowa Adopcja?
Powstała po objawieniach w Fatimie, stając się odpowiedzią na wezwanie Matki Bożej do modlitwy różańcowej, pokuty i zadośćuczynienia za grzechy, które najbardziej ranią Jej Niepokalane Serce. W roku 1987 została przeniesiona do Polski. Pierwszy ośrodek Duchowej Adopcji powstał w kościele ojców Paulinów w Warszawie. Stąd rozprzestrzenia się na cały kraj i poza jego granice.
Jakie są owoce Duchowej Adopcji?
Duchowa Adopcja skutecznie leczy głębokie zranienia wewnętrzne spowodowane grzechem aborcji. Pozwala matkom odzyskać wiarę w Boże Miłosierdzie, przynosząc pokój ich sercom. Jako bardzo konkretny, bezinteresowny i osobisty dar (modlitwy, ofiary i post), pomaga w szczególności ludziom młodym kształtować charakter, walczyć z egoizmem, odkrywać radość odpowiedzialnego rodzicielstwa, uzdalniając do postrzegania miłości i daru płodności oczyma Boga. Ucząc systematycznej modlitwy i pozytywnego działania pogłębia kontakt z Bogiem. Pomaga odkrywać głęboki sens zaniedbanych praktyk ascetycznych. Może się stać czynnikiem odrodzenia wspólnej modlitwy i miłości w rodzinie.
Czy przyrzeczenia Duchowej Adopcji muszą być składane w formie uroczystej, wyłącznie w kościele w obecności kapłana?
Wskazane jest, by przyrzeczenia były przeprowadzane uroczyście, chociaż można je złożyć także prywatnie. Należy odczytać formułę przyrzeczenia (najlepiej pod krzyżem lub obrazem Matki Bożej) i od tego momentu przez kolejnych dziewięć miesięcy odmawiać jedną dowolnie wybraną tajemnicę różańca oraz modlitwę w intencji dziecka i rodziców. Dla zapamiętania dobrze jest zapisać datę rozpoczęcia i zakończenia modlitwy Duchową adopcję można podjąć w dowolnym dniu roku. Tradycją staje się jednak podejmowanie Duchowej Adopcji w uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Wtedy zakończenie dziewięciomiesięcznej modlitwy wypada w Wigilię Bożego Narodzenia.
Może się zdarzyć, że zapomnimy lub zaniedbamy nasze zobowiązania adopcyjne. Długa przerwa, na przykład miesięczna, przerywa Duchową Adopcję i wymaga podjęcia jej od początku. Należy wtedy odbyć spowiedź, ponowić przyrzeczenia i starać się je dotrzymać. W wypadku krótkiej przerwy należy Duchową Adopcje kontynuować, przedłużając praktykę o ilość dni opuszczonych. W obecnej sytuacji zagrożenia epidemicznego w Polsce i w związku z tym podjętymi środkami ostrożności w Diecezji Gliwickiej przyrzeczenie może być złożone prywatnie przed Krzyżem lub obrazem świętym w miejscu zamieszkania. ROTA PRZYRZECZENIA DUCHOWEJ ADOPCJI”
Najświętsza Panno, Bogurodzico Maryjo, wszyscy Aniołowie i Święci.
Wiedziony pragnieniem niesienia pomocy nienarodzonym, postanawiam mocno
i przyrzekam, że od dnia ………………… biorę w duchową adopcję jedno dziecko,
którego imię jedynie Bogu jest wiadome, aby przez 9 miesięcy, każdego dnia,
modlić się o uratowanie jego życia oraz o sprawiedliwe i prawe życie po urodzeniu. Amen.
Moimi zobowiązaniami adopcyjnymi będą:
- jedna Tajemnica Różańca Świętego
- moje dobrowolne postanowienia
- oraz poniższa codzienna modlitwa „Panie Jezu”, którą teraz po raz pierwszy odmówię
TEKST CODZIENNEJ MODLITWY:
Panie Jezu za wstawiennictwem Twojej Matki Maryi,
która urodziła Cię z miłością oraz za wstawiennictwem świętego Józefa,
„Człowieka Zawierzenia”, który opiekował się Tobą po urodzeniu,
proszę Cię w intencji tego nienarodzonego dziecka,
które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady i które duchowo adoptowałem.
Proszę, daj rodzicom tego dziecka miłość i odwagę,
aby zachowali je przy życiu, które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.
